Na twee prachtige dagen met Miranda Mcpherson, nu een link naar de charter for compassion.
zaterdag 31 oktober 2009
dinsdag 27 oktober 2009
maandag 26 oktober 2009
Lieve mensen,
een filmpje deze keer. De geboorte van een olifantje.... Zie die moeder met haar kleintje bezig. Ze 'weet' wat ze moet doen. Ontroerend. Hoe groots is de schepping en hoe arrogant de mens die 'denkt dat hij het weet.'
Warme groet, Chahat
donderdag 22 oktober 2009
RUMI
I love this giving my life to you,
or to anyone who knows someone
who know You, caught as I am in your
curling hair, inside your Kashmiri witch eyes.
Rumi (trans. Coleman Barks)
dinsdag 20 oktober 2009
"Mijn vader"
Een ontroerend en indrukwekkend onderzoek, ondersteund door meditatie.
Ik wil jullie eigenlijk heel graag nog laten weten hoe waardevol de meditatielessen voor mij zijn geweest. Vertellen in de groep was blijkbaar te moeilijk, dus daarom doe ik het nu zo. Ik geloof dat het de derde les was, die ik moest afzeggen omdat ik een uur voor de les hoorde dat mijn vader overleden was. Mijn vader was geen aardige man. Hij mishandelde zijn vier kinderen en zijn vrouw zowel geestelijk als lichamelijk en ik was de enige van de vier die nog contact met mijn ouders had. Een jaar of zes geleden heb ik op Venwoude de Opening en het Fundament gedaan en daar leerde ik zelf verantwoordelijkheid te nemen voor mijn relaties. Dus ook voor die met mijn ouders. Het bleef moeilijk, pijnlijk en uitputtend. Maar ik ging door. Want tegelijk was er iets wat nog het meest op medelijden leek. Medelijden met mijn vaders onmacht om een enigszins prettig mens te zijn.
Een maand voor zijn overlijden werd bij mijn vader longkanker geconstateerd. Ik zocht hem elke dag op in het ziekenhuis. Na zijn dood was ik heel verdrietig. Als enige van de familie en de mensen die hem kenden. Het verdriet was vooral zo groot omdat ik de onmacht voelde. De onmogelijkheid hem ooit nog te begrijpen, hem ooit nog te kunnen helpen, ooit nog te weten of hij toch misschien van me houdt. Een week later bleek dat hij al zijn kinderen had onterfd. Het testament was twee dagen voor de afgelopen kerst opgemaakt en ik dacht: hoe heeft hij dan met kerst bij mij thuis aan tafel gezeten? Ik had na die kerstdag juist het zeldzame gevoel gehad dat hij het naar zijn zin had gehad. Een week voor zijn dood had hij het testament ondertekend. Op een van de dagen dat ik aan zijn bed had gezeten dus. Niks gemerkt. Ik dacht: er was dus echt helemaal niets. Zelfs de spaarzame momenten met hem waarvan ik dacht dat ze misschien íets waren, waren fake.
De afgelopen maanden liep ik erover te tobben. Ik mediteerde, maar mijn gedachten schoten van hot naar her. Wat was die vreselijke onrust? Ik voelde dat het met mijn vader te maken had. Wat wil je ook? Zo’n afschuwelijke vader. En ik die het als enige weer eens niet door had gehad. Die zich als enige had laten gebruiken. Dat geld interesseerde me helemaal niet. Maar het gebaar dat hij gemaakt had. Het was een trap na. Zelfs over zijn graf heen wilde hij me laten zien dat ik helemaal niets was. Waarom had iedereen gezien dat hij niet deugde en was ik zonodig blijven zoeken naar die andere kant? En nu ik zeker wist dat ik die kant nooit meer zou vinden, wat moest ik nu? Het was oorlog bij mij van binnen. Ik mediteerde en het bleef oorlog. Ik kon er niet over praten in de lessen, want het was teveel. Maar ik zoog alles wat Chahat zei op. Ik zei elke dag tegen mezelf: laat maar gebeuren. Ik heb geen idee wat ik ermee moet. Dit voelt ellendig, maar het is er en ik kijk het aan.
Gisteren moest ik een boodschap doen en realiseerde me ineens dat ik vlakbij het kerkhof was waar mijn vader begraven ligt. Ik heb geen moment nagedacht, maar ben er als vanzelf heen gefietst en ben naar het graf van mijn vader gegaan. Tussen al die goed onderhouden graven met bloemen en planten lag daar een droge hoop zand, overdekt met dorre bladeren en de resten van de bloemstukken van de begrafenis. Daarbovenuit stak het bordje met zijn naam erop. Ik merkte dat ik ging opruimen. Dat ik tegen hem zei dat niemand er zo bij hoefde te liggen. Ik heb alles aangeharkt en ben toen naar een bloemenwinkel gefietst waar ik een bos rode rozen heb gekocht. Die heb ik in zo’n steekvaas middenop het graf geplant en ik heb gezegd: “Of jij dit verdient, weet ik niet pa, maar ik heb het niet verdiend om me zo rot te moeten voelen.”
En ineens was het helder. Ik voelde alle liefde stromen en besefte: IK HÓEF HEM NIET AARDIG TE VINDEN OM VAN HEM TE MOGEN HOUDEN. Ik stond daar en voelde liefde. Dat is dus wat er óók is.
Toen Chahat gisteravond die meditatiespiraal uitlegde, herkende ik elke stap zoals ik die de laatste maanden heb doorgemaakt. Die spiraal is er dus blijkbaar op ‘zit’-niveau en op ‘leef’-niveau. Het verhaal was er: slechte vader, onaardige man. De emotie was er: verdriet, verzet, boosheid. De lichamelijke sensatie: voortdurende onrust, gejaagdheid. En uiteindelijk was ik er doorheen. Alsof ik gestuurd werd deed ik ineens vanzelf de dingen die me daar brachten waar het om ging: in de ruimte waar alleen nog liefde is. Er is pijn, maar er is óók liefde. En nu is er echte rust. Na 55 jaar voelt het eindelijk goed.
zaterdag 17 oktober 2009
Woman on the Edge of Evolution
Er start een boeiende serie gratis telecalls. Woman on the edge of evolution. Met een aantal prachtige vrouwen...elke zaterdag, gedurende 15 weken. Vanavond met Barabara Marx Hubbard en met Lynn Mactaggert.
registreer je (http://greatintegralawakening.com/clairezammit.html) en ga luisteren en meepraten....wellicht met een groepje.... en natuurlijk niet alleen voor vrouwen ;-)
dinsdag 13 oktober 2009
Dear Lord,
Every single evening
As I'm lying here in bed,
This tiny little Prayer
Keeps running through my head:
God bless all my family
Wherever they may be,
Keep them warm
And safe from harm
For they're so close to me.
And God, there is one more thing
I wish that you could do;
Hope you don't mind me asking,
Please bless my computer too.
Now I know that it's unusual
To Bless a motherboard,
But listen just a second
While I explain it to you, Lord.
You see, that little metal box
Holds more than odds and ends;
Inside those small compartments
Rest so many of my friends.
I know so much about them
By the kindness that they give,
And this little scrap of metal
Takes me in to where they live.
By faith is how I know them
Much the same as you.
We share in what life brings us
And from that our friendships grew.
Please take an extra minute
From your duties up above,
To bless those in my address book
That's filled with so much love.
Wherever else this prayer may reach
To each and every friend,
Bless each e-mail inbox
And each person who hits 'send'.
When you update your Heavenly list
On your own Great CD-ROM,
Bless everyone who says this prayer
Sent up to GOD.Com
Amen
zaterdag 10 oktober 2009
Een prachtige tekst, vermoedelijk uit de 4e eeuw voor Christus (!!) en zo fris als een hoentje
De geest verlangt naar het ene
En treurt om het andere.
Het zegt ja tegen dit
En nee tegen dat
De ene keer is er boosheid
Een andere keer blijdschap
Dat is gebondenheid
Als de geest niets verlangt
en nergens om treurt
Als zij boven blijdschap of boosheid staat
en nergens op uit is
en zich nergens tegen verzet....
Dan ben je vrij.
Als de geest zich aangetrokken voelt
tot alles wat zij waarneemt
ben je gehecht
Als er geen aantrekkingskracht meer is
ben je vrij
Als er geen ik meer is
ben je vrij
zolang er een ik is
ben je gehecht
Bezin je hierop
Het is eenvoudig
Zeg nergens ja tegen
Zeg nergens nee tegen. Uit: ~~Het hart van bewustzijn; Ashatavakra Gita
bewerkt door Thomas Byrom
Zo waar en zo diep.......... als je nu maar niet denkt dat je eerst van alles moet kwijtraken voordat diepste vervulling er voor jou is.....
Warme groet van Chahat
Abonneren op:
Posts (Atom)
