Wanhoop niet
Jozef is vertrokken,
naar Kanaän zal hij verkeren.
De kale vloer, nu vol zorgen
zal bloemen dragen.
Wanhoop dus niet en ga gewoon door.
Het hart is geschonden maar tijd heelt de wond,
de hoop is verloren, maar vrede keert weer.
Rust komt de zoekende, een gids de dolende.
Wanhoop dus niet en ga gewoon door.
Als de lente des levens
de weide doet groenen
zullen rozen de kroon zijn
op nachtegaalzang.
Als de wereld zich keert
van je dagelijkse grillen
stapt zij terug om beter te springen.
Wanhoop dus niet en ga gewoon door.
Als een stem in je wanhopig vreest,
dat je de bron nooit zult kennen,
hoor je de stem van de sluier
die alles omhult.
Wanhoop dus niet en ga gewoon door.
Als de zondvloed over ons komt
en het leven bedreigt,
staat Noach aan ’t roer
en brengt je aan wal.
Wanhoop dus niet en ga gewoon door.
Als je als pelgrim
je tocht maakt naar Mekka
en de doornen van twijfel
niet weten waarom.
Wanhoop dus niet en ga gewoon door.
Beproeving en vijand dagen me uit
maar het mysterie staat achter me
en houdt mijn rug recht.
God telt mijn tranen en kent al mijn leed.
Daarom wanhoop ik niet en ga ‘k gewoon door.
Hafiz, verzwakt door armoede,
loopt door in de nacht.
Deze nacht is donker,
maar voert naar het licht.
Daarom, Hafiz, neem de Koran
en lees eruit voor.
Wanhoop dus niet en ga gewoon door.
